​​
    |   Prof. Marianne Amir of blessed memory   |  


 | We are deeply regret to announce that our dearest friend and colleague Prof. Marianne Amir has died of cancer 7.1.04 | 




Professor Marianne Amir, staff member of Ben-Gurion University’s Behavioral Science and Social Work Departments, was born only fifty-three years ago in Denmark and died of cancer on January 7, 2004. Professor Amir left behind a husband, two sons, numerous friends, students, colleagues and admirers. As a leading researcher (both in Israel and worldwide) in the fields of trauma, posttraumatic disorder and quality of life, Marianne served as a member of the World Health Organization. Professor Amir contributed in a unique way to understanding the connection between trauma, psychological symptoms of distress, post-traumatic growth and quality of life among diverse population groups such as Holocaust survivors, former army soldiers, cancer and fibromyalgia patients, disabled invalids, and casualties of violence. As a researcher, Marianne won research grants from prestigious foundations. As a lecturer she was admired by her students for her knowledge, her humor and the importance she placed on advancing the next generation of researchers, as well as for using her own personal experiences as the basis for a study on how society responds to, and copes with, terminally ill individuals in their midst. Marianne documented her own coping process with the hope that this would be used by her fellow lecturers as a teaching aid. 


 | אנו מודיעים בצער על פטירתה של פרופ' מריאן אמיר | 


פרופסור מריאן אמיר חברת סגל במחלקה למדעי ההתנהגות ובמחלקה לעבודה סוציאלית, פסיכולוגית קלינית מומחית, ילידת דנמרק, נפטרה מסרטן ב-7 בינואר 2004 והיא רק בת 53. 
פרופסור אמיר הותירה אחריה בעל, שני בנים, חברים, סטודנטים ומוקירים רבים. כחוקרת מובילה בארץ ובעולם בתחום הטראומה, ההפרעה הפוסט טראומטית ואיכות חיים, שמשה כחברה בארגון הבריאות העולמי. פרופסור אמיר תרמה תרומה ייחודית להבנת הקשר שבין טראומה, סימפטומים פסיכולוגיים של מצוקה, צמיחה פוסט טראומטית ואיכות חיים בקרב קבוצות אוכלוסייה מגוונות כגון, ניצולי שואה, יוצאי צבא חולי סרטן, חולי פיברומיאלגיה, נכים, ונפגעי אלימות. כחוקרת זכתה במענקי מחקר מקרנות מחקר יוקרתיות כגון האקדמיה הישראלית למדעים, וארגון הבריאות של האיחוד האירופי. כמרצה המוערצת על תלמידיה בזכות הידע, ההומור והחשיבות שראתה בקידום הדור הבא של חוקרים, השתמשה בחוויותיה כחולה ככר למחקר בנושא התמודדות ותגובת החברה לחולה סופני. את התמודדותה תיעדה במטרה שישמש כחומר עזר בהוראה שיעמוד לרשות חבריה המרצים. 
במהלך ארבע השנים האחרונות ובעיקר בשנה האחרונה לחייה הפך ביתה של פרופסור אמיר מרכז לעליה לרגל של תלמידיה, חבריה, ושותפיה למחקר מן הארץ ומן העולם. בדאגתה לכל אלה, יזמה עוד בחייה קרן לסטודנטים מצטיינים לתואר שלישי, ציידה את תלמידיה במכתבי המלצה, דאגה למדריכים שימשיכו את ההנחייה של הסטודנטים לתארים מתקדמים והותירה את המכתב הבא לחבריה לעבודה ביולי 2003: 

לכולם שלום, 
בחודשים האחרונים חשבתי הרבה לעצמי מה עדיף, למות באופן פתאומי כמו בפגוע באוטובוס או לדעת במשך תקופה ארוכה שהחיים עומדים להסתיים. הגעתי למסקנה, שהתהליך שעברתי כלל בתוכו ספוקים ואתגרים לצד הכאב הנוראי הטמון בפרידה הזו. 
צר לי שהחיים עומדים להיקטע בנקודה בה הרגשתי הרבה תנופה ושביעות רצון, אני מרגישה כי המשפחה התבגרה, הילדים עומדים על רגליהם בזכות עצמם ובדרך לחוויות חדשות בעולם הבוגרים. יחד עם משה בנינו בית לתפארת, מלא אהבה, חיים, הומור, עשייה וענין. בעבודה האקדמית הרגשתי אין סוף ענין, סקרנות, התנסויות מרתקות וכל יום היתה חוויה חדשה. בסיפוק אני יכולה לציין, כי הלכתי כל יום לעבודה בשמחה. כל זה מצער אותי להפסיק. הצער האמיתי הוא הפרידה מאנשים שאני אוהבת אותם. בראש ובראשונה המשפחה אבל ללא ספק גם החברים ששחקו תפקיד מאד מאד חשוב בחיי בכלל, ובפרט בשנים האחרונות מאז שחליתי. 
אני אסירת תודה על כל החום האהבה והתמיכה שקבלתי מכם במחלקה, כל אחד על פי דרכו. עלי לציין, כי החברים לעבודה, אתם, בין אם היינו חברים קרובים מקודם או לא, היוו עבורי רשת תמיכה בכל התקופה שנתנה לי המון חוזק להתמודד בתהליך הקשה הזה. ללא התמיכה שלכם התקופה היתה הרבה הרבה יותר קשה. חשוב לי לציין גם, שהסטודנטים התנהגו באופן יוצא מן הכלל, בדאגתם לי לאורך כל הדרך הן ברמת הסטודנט הבודד והן ברמת הכיתות. אפילו אחרי שהפסקתי ללמד לא הפסיקו להתעניין בשלומי ודאגו לשמור על קשר. מוזר לחשוב כך אבל במובן מסוים אני מרגישה ברת מז​ל שכל האהבה הזו נפלה בחלקי. מוות זה סוף של חיים אבל לא סוף של יחסים בין אנשים.  
​באהבה
מריאן ​

​​​


Personal Details 
Date and place of Birth: Copenhagen, 1950 
Date of Immigration: 1969 

Education 
The Hebrew University of Jerusalem: 
        B.A. in Psychology and Education, 1974 
        M.A. in Psychology (with Distinction), 1979 
        Ph.D. in Psychology, 1986 
        Thesis: "Considerations Guiding Physicians When Informing Cancer Patients". Advisor: Prof. Amia Lieblich 
Clinical Psychologist, licensed by Israeli Ministry of Health, September, 1992. 
Medical Psychologist (and supervisor), licensed by Israeli Ministry of Health, 2001. 
1998 - Senior lecturer at the Department of Social Work and the Department of Behavioral Sciences, Ben-Gurion University of the Negev. 
2000 - Tenure at Ben-Gurion University. 
2002 - Associate professor at Ben-Gurion University 

Recent publications 
Amir, M. and Ramati, A. (2002). Psychological distress, quality of life and posttraumatic symptoms among breast cancer survivors: A preliminary study. Journal of Anxiety Disorders, 370, 1-16. 
Sharhabani-Arzy, R., Amir, M. and Ben-Ya’acov, Y (2002). Suicide risk, posttraumatic stress disorder symptoms and personality style among battered women in Israel. Family Violence and Sexual Assault Bulletin, 18, 15-22. 
Lev-Wiesel, R and Amir, M. The effect of similarity versus dissimilarity of Spouses’ traumatic childhood events on psychological well-being and marital quality. Accepted for publication in Journal of Family Issues.
 
Vardy, D, Besser, A., Amir, M., Gesthalter, B., Biton, A. and Buskila, D. Quality of Life, experiences of stigmatization and social support among patients with psoriasis. Accepted for publication in British Journal of Dermatology. 
Amir, M., Lewin-Epstein, N., Becker, G., and Buskila, D. Psychometric properties of the SF-12 (Hebrew version) in a primary care population in Israel. Accepted for publication in Medical Care. 
Umansky, R., Amir, M., Chen, D., Nemetz, B., Friedman, M. and Zidon, E. Was it a good move? Improvement in quality of life among chronic mental patients moving from a hospital to a hostel. Accepted for publication in Israel Journal of Psychiatry and Related Sciences. 
Lev-Wiesel, R., Amir, M. and Ochion, L. Fear of rape among students in Israel. Accepted for publication in Chevra and Revacha (Hebrew).